حضور قلب در نماز
چطور در نماز و عبادت حضور قلب و تمرکز داشته باشم؟
روح اسلام، توحيد و مقصد توحيد، پرستش خداي يگانه و
حقيقت پرستش، توجه به خداوند يکتا و ترک توجه به دنيا است. بنابراين موضوع توجه در عبادت بسيار مهم و تعيين کننده است. در اين راستا منظور از حضور قلب تمرکز داشتن بر ياد خداوند و توجه به اذکار و افعال نماز است. لذا براي داشتن حضور قلب درنماز لازم است به معاني کلمات و اذگاري که گفته مي شود توجه شود. براي اين منظور لازم است انسان معاني کلمات نماز را بداند درست مانند زبان مادري خود که وقتي سخن مي گويد کاملا مي داند چه مي گويد. ما در زبان مادري خود حضور قلب داريم چون مي دانيم چه مي گوييم. اما معمولا وقتي زبان عربي صحبت مي کنيم بدليل اينکه معاني آن را درست نمي دانيم نمي توانيم به راحتي حضور قلب داشته باشيم.
بعضي کارهاي انسان بدني است مانند خوردن و خوابيدن و برخي روحي است . نماز يک عمل روحي است که بايد انسان آن را با روحش انجام دهد. حضور قلب يعني انسان با روحش و قلبش نماز بخواند نه صرفا با بدنش. وقتي انسان حضور قلب ندارد، نمازش بدني مي شود و ارزش و تاثير خود را از دست مي دهد و لقلقه زبان مي شود.
هرگز نمازت را ترک مکن
میلیون ها نفر زیر خاک بزرگترین آرزویشان بازگشت به دنیاست؛
تا “سجده” کنند. *فقط یک سجده*
پادشاهی درویشی را به زندان انداخت، نیمه شب خواب دید که بی گناه است،پس او را آزاد کرد، پادشاه گفت حاجتی بخواه!
درویش گفت: وقتی خدایی دارم که نیمه شب تو را بیدار می کند تا مرا از بند رها کنی، نامردیست که از دیگری حاجت بخواهم.
خواستند یوسف را بکشند، یوسف نمرد…
خواستند آثارش را از بین ببرند، ارزشش بالاتر رفت…
خواستند او را بفروشند که برده شود، پادشاه شد…
خواستند محبتش از دل پدر خارج شود، محبتش بیشتر شد…
از نقشه های بشر نباید دلهره داشت…
چرا که اراده خداوند بالاتر از هر اراده ای است…
یوسف می دانست، تمام درها بسته هستند، اما به خاطر خدا؛ حتی به سوی درهای بسته هم دوید…
و تمام درهای بسته برایش باز شد…
اگر تمام درهای دنیا 9م به رویت بسته برو چون خدای “تو” و “یوسف” یکی است…
از پاهایی که نمی توانند تو را به ادای نماز ببرند، انتظار نداشته باش که تو را به بهشت ببرند…
قبرها پر است از جوانانی که می خواستند در پیری توبه کنند…
رسول الله فرمودند: “نماز صبح: نور صورت، ظهر: برکت رزق، عصر: طاقت بدن، مغرب: فایده فرزند، عشاء: آرامش”