وقتی که هشت در بهشت به روی کسی باز باشد، هر کار که او می کند با بهشت و عطر و بوی آن کار دارد.

وقتی به او می گویند ثواب به تو می دهیم، می گوید ثواب را می خواهم چه کنم. همین کاری که می کنم ثواب است.

نماز که می خواند اگر به او بگویند خدا نمازت را قبول کند، می گوید قبول کرده است که دارم می خوانم.

پس ذکر خدا هشت در بهشت است. تا با هر کدام ذکر او می شود، هر هشت در باز می شود.

(طوبای محبت، برگرفته از سخنان عارف بالله مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی، جلد3، صفحه 35)