علم بهتر است یا ثروت؟؟ …

*جواب های زیبای امیرالمومنین در پاسخ به سوال تکراری*

جمعیت زیادی دور حضرت علی علیه السلام حلقه زده بودند..

مرد اول

- یاعلی ! سوالی دارم علم بهتر است یا ثروت ؟

حضرت در پاسخ گفت : علم بهتر است ؛ زیرا علم میراث پیامبران است و مال ثروت میراث قارون وهامان و شداد.

مرد دوم

- اباالحسن ! سوالی دارم ، می توانم بپرسم ؟

علم بهتر است یا ثروت ؟

حضرت فرمود : علم بهتر است ؛ زیرا علم تو را حفظ می کند، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ کنی. نفر دوم که از پاسخ سوالش قانع شده بود همان جا سر جایش نشست.

در همین حال سومین نفر وارد شد، یا علی علم بهتر است یا ثروت؟

امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است، ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار!

نفر چهارم

-یا علی ! علم بهتر است یا ثروت ؟

امیرالمومنین در پاسخ به آن مرد فرمودند: علم بهتر است زیرا؛ اگر از مال انفاق کنی کم می شود ؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می شود.

نوبت پنجمین نفر بود.

یا علی علم بهتر است یا ثروت؟

حضرت در پاسخ فرمودند: علم بهتر است ؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را بخیل می دانند، ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد می کنند.

نفر ششم

یا علی ! علم بهتر است یا ثروت؟

امام نگاهی به جمعیت کرد و گفت علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را دزد ببرد، اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد. مرد ساکت شد.

نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت علی علیه السلام و گاهی به تازه واردها دوخته می شد…

در همین هنگام هفتمین نفر

- یا اباالحسن ! علم بهتر است یا ثروت ؟

امام فرمودند: علم بهتر است ؛ زیرا مال به مرور زمان کهنه می شود، اما علم هر چه زمان بر آن بگذرد، پوسیده نخواهد شد.

در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد و سوال دوستانش را پرسید که امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ برای اینکه مال وثروت فقط هنگام مرگ با صاحبش می ماند، ولی علم، هم در این دنیا وهم پس از مرگ همراه انسان است.

همه از پاسخهای امام شگفت زده شده بودند که… نهمین نفر هم وارد شد ودر میان بهت و حیرت مردم پرسید: یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟

امام فرمود علم بهتر است؛ زیرامال وثروت انسان را سنگدل می کند، اما علم موجب نورانی شدن قلب می شود.

نفر دهم

- یااباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟

علم بهتر است ؛زیرا ثروتمندان تکبر دارند، تا آنجا کهئ گاه ادعای خدایی می کنند، اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضع اند. فریاد هیاهو و شادی و تحسین مردم مجلس را پر کرده بود. سوال کنندگان ، آرام و بی صدا از میان جمعیت برخاستند.

هنگامی که آنان مسجد را ترک می کردند، صدای امام را شنیدند که می گفت: اگر تمام مردم دنیا همین یک سوال را از من می پرسیدند، به هر کدام پاسخ متفاوتی می دادم.

«کشکول بحرانی، ج 11، ص 27، به نقل از امیر المومنین علی ابن ابی طالب ، ص 142.»